Ibon Iparragirre: Epaiaren irakurketa

Larriki gaixo dauden 10 euskal preso politikoen egoera oso grabea eta, egunero, okerrera egiten du.

Espainia eta Frantziako gobernuek mina eta samina zabaltzen jarraitzen dute; mesede politiko eta elektoralak lortzeko, sufrimendua sortzen. Espetxean mantentzen dituzte 10 euskal preso politiko hauek, jakinda euren gaixotasunak espetxean okerrera egingo dutela. Ez hori bakarrik; gaixo egonda ere, neurririk krudelenak aplikatzen dizkiete. Ehundaka kilometroetara dispertsatu, bakartu, isolatu edota euren gaitzek okerrera ez egiteko behar dituzten tratamenduak ukatu edo zailtzen. Erabaki politiko bat dago honen guztiaren atzean. Mina eta samina luzatzeko erabaki politikoa hain zuzen.

Espetxeratze arindua ukatu diote larriki gaixorik dagoen Ibon Iparragirre euskal preso politikoari. Espetxeratze arindua ukatu, 2011 urtean espetxe arindua onartu zutenean. Bere osasunak halabeharrezkoa duelako; espetxeak ez dituelako betetzen ez higiniekoki ez psikoki Ibonen osasunak dituen beharrak. Ibon LARRIKI GAIXO DAGO; IBONEK ASKE BEHAR LUKE. Kalean. Eta kalera bidali beharrean, heriotz zigorrera kondenatu dute.

Argi dago presoak ez kaleratzeko erabakia erabat politikoa dela eta, euren eskubideak edo osasun egoera ez direla kontutan hartzen.

3 preso politiko hil dira urte bakar batean. Beste 10k pronostiko latzak dituzte baina euskal preso politikoentzako ez dago  Vera, Rodriguez Galindo eta Barrionuevo bezalakoek izan dituzten askatasun humanitarioak.

Sufrimendua luzatzen ari dira. Giza Eskubideen etengabeko urraketa areagotzen ari dira. Hauxe da, urjentziarekin ebatzi beharreko arazoa.