Estatu golpea aipatzen.

Bagenekien 2005eko erreferendumaren ondotik Frantziatik demokrazia desagertu zela. Izan ere,  Europako akordioei erreferenduma ezetz erran zien eta ondorioz erabaki horri estatuak kasu eginen ziola uste zen. Aitzitik ezetzaren ondotik Europak Lisboako akordioa eraiki zuen eta erreferenduma ezerezean gelditu zen. Geroztik egoera ez da hobetu Frantzia eta erabakien zentralizazioa indartzen joan dira lurralde antolaketaren erreformarekin batera. Izan ere, erregioen zabaltzeak baroi berriak ekarri ditu beren lurralde zabalekin Akinaren kasua argigarria delarik. Iraultza baino lehenagoko antolaketara itzultzen garela ematen du.

Baina mugimendua ez da gelditzen eta Macronekin gobernuaren podere, agindu eremua  handitzen joaten ari da.

Kontra podereak desagertzen ari dira, legebiltzarra Macronen esku dago eta Europak agintzen dizkion betebeharren araueran lanean ari da, bereziki zor publikoari begira. Izan ere, Frantziaren antolakuntzari leporatzen zaio zor handia sortzea. Ondorioz, alde batetik herri bakoitzari estatutik heldu den dotazioa, dirua alegia, txikitzen joan da. Bestalde, antolaketa bera simplifikatzen ari dira egitura batzuk kentzen, une honetan departamenduen desagertzea dute helmuga. Egitura hau laguntza sozialez arduratu da orai arte eta Frantziako 1789eko antolaketa da. Departamenduak kendu eta metropoliak eta erregioak arramoldatu nahi dute. Kudeaketa egitura horretan izanen da, diru kudeaketa estatuaren begirada pean. Erabaki horiek ez dira metropolaren kasuan erreferendumez erabakiko, ez da zuzeneko erreferendumetik sortu beraz ordezkariek, aliantzen bidez, osatuko dituzte, politika profesionalari tokia eginez eta herritarrei kontrol osoa kenduz, kontrol zuzenik ez dago gehiago. Ez dago programarik jarraitzen gobernatzeko akordioak baizik.

Ez dugu negar eginen frantses iraultzak euskal gizarteari opari gutxi egin baitzizkion, eta geroztik ere Frantziak hemen ezagutu dugun Frantziak gure nortasunaren inguruko zapalketa hor dugulako. Gaur egun Seaskak eskatzen dituen postuak gobernuak ukatzen ditu oraindik.

Haatik agintearen indartzea ikusten dugu.Nahiz eta Euskal Elkargoa hor izan eskumen oso gutxi ditu eta euskal nortasunari begira, hizkuntzari begira oso atzerakoia da. Optimistek denbora behar dela erranen digute baina orai arte denbora euskaldunen kontra joan da, aski da  euskaldunen kopuruaren eboluzioa Ipar Euskal Herrian begiratzea.

Fabrice Aubert-ek estatu golpearen hurbilketa aipatzen du Le grand soir aldizkari digitalean, irakurtzea merezi du oso konkretua baita. Gure ingurumenaren ulertzeko interesgarria dudarik gabe!