Diktadura aipatzean

Sukarra emendatzen ari da. Hau da gobernuak dituen erreakzioek sortzen dutena. Ator horiek ez dute ministroekin hitz egin nahi Macronek hitza hartzen ez duelarik. Harritzekoa da presidentea ez dela entzuten ez duela herritarrekin hitz egin nahi.

Ikasleak mogimenduari lotu dira eta dagoeneko zaurituen kopurua handitzen ari da. Sortzen ari diren enfrentamendu nahiak eta bereziki podereak sortzen dituen bortizkeriak oso kezkagarriak dira norantza ez baita ageri eta ematen baitu gobernuak kaosa nahiago duela aterabide politikoa baino.

Ordezkari politikoak zalantzan emanak dira ator horien artean, horrela ulertu behar da ator horiek ez dituztela ordezkariak nahi. Datorren asteburuan ikasleak, ezkerra lotzen da mugimenduari, grebarako deiak entzuten dira. Ator horiak auto antolatuak dira, momentuko ez dituzte ez alderdiak ez sindikatak deitzen baina hauek hurbiltzen ari dira.

Elkarrizketa nola lotu? Elkarrizketa baita aterabide bakarra  mugimenduari. Baina ez du ematen horretara goazenik. Une importantea da, herritarrek duintasuna eskatzen dute baina gobernuak ez du eskuetan kartarik aldarrikapenei erantzuteko, errepresioa diteke gobernuak nahiago lukeen hautua. Estatu kolpea ezin da baztertu. 2005etik demokrazia bera zalantzan emana zen erreferenduma ez baitzen errespetatu.

Giro oso beroa da, arriskua da lerratze larria izatea justifikatuko lukeena indar errepresiboak martxan emateko.

Aldarrikapenak hilabetesariak, eta bizi baldintzak dira.Ez da besterik, gobernuaren politikak pobreenen bizkar erortzen dira. Herritarrek ezin dute gehiago.

Aterabiderako, alderdiak, sindikatak, ez badira lerroan jartzen, ez badute laguntzen zaila da aterabide baketsua aurrikustea!